Вишивський шовк: спогади матері
Портретна майстерність
মায়ের লেস শুধু ফটোগ্রাফি? ভাই, এই ছবিটা দেখে মনে হলো — ‘আমি তোকেও’! 🤣
দশটা-এর ‘সিলভার’য়ের ‘লেস’—অথচ ‘লিস’ওয়ান! 😂
মা-এর ‘কিমোনো’টা স্যুইটকেসে?
প্রতি ‘ফ্রেড’ থ্রেড-এর ‘গস্ট’…
আমি 42টা ‘ফ্রেম’শট্কি?
আপনাদেরও?
কমেন্টারিতে।
Nakakatawa ‘yan! Ang mom ko’y nag-photograph ng elegance… pero puro lace lang ang dala niya sa suitcase! Nandito na siya sa Xiamen—walang agenda kundi isang kimono na parang sinulat ng mga kaluluwa. Ang camera? Hindi yata makakapag-charge… pero may 42 frames na puno ng tawa at luha! Basta ‘di mo kailangan bumili nito… basta i-remember mo lang ‘to! Kaya ‘yan—comment section: ‘Sino ang nagtakot sa kulay?’ 😅
Áo dài mà quên mẹ?
Tớp máy ảnh này không chụp vẻ đẹp — tớp luôn cái áo dài cũ kỹ trong vali, như thể mẹ mình đang… ngồi bên biển mà chẳng nói gì!
Cái chỉ cần nhớ là: ‘Chỉ có bóng ma mới hiểu được’ — chứ không phải mua đồ!
Bạn咋看? Comment区开战啦! Ai đã từng chụp hình 42 khung mà chẳng biết… mẹ mình là ai? 😅
Nakakalungkot ‘yung lace na pinagdadaan ni Nanay… walang camera, walang agenda—puro lang ito’y alaala sa hangin at dagat.
Hindi ‘to fashion photo… ‘to archive ng mga sinisig na salita na hindi naibabas ng boses.
Kahit anong digital na filter… ang liwan ay nagsasabi pa rin.
Sana may maliit na GIF dito—‘yung isang babae sa kanto habang hinahawakan ang sinaunang kimono habang umiiyak nang tahimik.
Kayo咋看? Comment section: open na puso!
