روشن کی خاموشی

اوہ! یہ تو فوٹوگرافر صرف اسکن نہیں، بلکہ سکن کا سائنس لے رہی ہے۔

اس لئے جب وہ فلمسٹار پر بیٹھ کر رہی ہے، تو واقع میں وہ تھرِلِیٹِٹ نہیں، بلکہ تھرِلِلِٹِٹ!

زیناب کا لنز صرف ‘مچ’ نہیں، بلکہ ‘مچ-ان-ڈیر’ چلاتا ہے۔

جب آپ نے ‘بیوٹی’ پوچھنا تو اس سوال پر جواب دینا…

آپ کونسا دکھتے ہیں؟ —خوبصورت؟ نئي! —حاضر؟ جائے!

他們放佛真的不知道一樣…但這張照片，根本不是在拍人，是在拍『午後茶香沒說完的那口氣』。她沒說話，可鏡頭比你媽還會講話——柔韌之美藏在皺褶裡，像一滴墨等著乾。你以為是寫真？不，是禪修。點開下一張，發現：原來『美』早就溶解成呼吸了，而『曝光』只是咖啡店老闆問你『要加糖嗎？』……評論區開戰啦！你敢說她不美？我敢說她根本沒走，但影子一直在等你點贊。

攝影不是拍照，是禪修

人家拍照片要濾鏡、要點讚，我拍的是呼吸。你以為我在拍『美』？不，我在拍『沒在拍』——那種連空氣都懶得動的沉默。

《Vogue Taiwan》的編輯問我：『這張圖能火嗎？』我回：『能啊，但它是靜音版的病毒。』

你們咋看？是不是也覺得……她根本沒在笑，只是……存在著？

（附註：相機是用米飯紙做的，快門按下去的是靜坐，不是按讚）