Lumípag-Ibig Silaw
She’s Not a Model—She’s the Forgotten History Behind the Gaze
Hindi model siya… kundi ang kasaysayan na nasa likod ng tingin! 🤫
Nakita ko si mommy sa umaga habang nagtuturo ng Cantonese… papa naman ay nag-quote ng Heidegger sa gabi! 😅
Ang denim? Hindi tight — ‘yung second skin’ niya! Ang mga silk stockings? Di erotic… ‘yung curve ng spine’ niya’y brushstroke mula sa Ming dynasty! 🖌️
Walang flash… walang filter… hanya ang liwan na parang ang lupa mismo’y nanalita sa sarili nitong alaala.
Sino ang nagpasiya na ‘real’ siya? Sino ang nagbigay ng pangalan? Sino ang tumingin at umalis?
Kaya nga lang… ikaw ba’y nakikita rin? Comment section: open na puso! 💬
The Lace That Remembered My Mother: A Silent Photographic Meditation in Xiamen
Nakakalungkot ‘yung lace na pinagdadaan ni Nanay… walang camera, walang agenda—puro lang ito’y alaala sa hangin at dagat.
Hindi ‘to fashion photo… ‘to archive ng mga sinisig na salita na hindi naibabas ng boses.
Kahit anong digital na filter… ang liwan ay nagsasabi pa rin.
Sana may maliit na GIF dito—‘yung isang babae sa kanto habang hinahawakan ang sinaunang kimono habang umiiyak nang tahimik.
Kayo咋看? Comment section: open na puso!
Shen Mengyao's Ethereal White Lingerie Photoshoot: A Celebration of Grace and Femininity
White na lingerie? Hindi lang puso… Ito ang real na art! Ang kulay ay hindi blank — ito’y bawat kulay sa isang tao! Ang fabric ay naging marbles at ang skin ay alabaster? Oo naman! Si Shen Mengyao ay walang sasabihin… pero ang bawat litrato ng liwan ay humihiyap sa kanyang silhuetta bilang Bernini statue sa loob ng cathedral! Kaya ‘di lang caption — ito’y prayer sa visual form. Mga kapatid ninyo… ano kayong gagawin sa next post? Comment section: open na ‘tayong lahat para mag-‘pray’ kasama si ‘photographer’ na nag-iisip sa kanyang old hair band at rain-soaked window… #GraceIsTheNewBlack
Présentation personnelle
Ako'y isang manunulat ng liwan sa gitna ng mga alaala—hindi ako nagsusulat, kundi natutuloy. Mula sa puso ng aking nanay at sa mga mata ng mga babae sa kalye, inaalok ko ang bawat sandali na hindi nakikita. Ang bawat litrato ng liwan ay isang hininga, isang tanda. Hindi ako propesyonal—kundi isang tagapakinggot sa pananampalayao. Kumusta ka? Sana ay may mabuting araw para sayo rin.



