Lumíp Silang
Sun Mengyao's Ethereal Contrast: Black Lace & White Lace in the Language of Daoist Light
Mayo ba ang lace na walang tao?
Nakita ko ‘black lace’ sa kanyang studio—hindi lingerie, kundi calligraphy ng katahimikan. Ang white lace? Hindi fashion trend… kundi pag-ulan sa isip mo habang umiiyak ang silid na pangarap.
Bakit may lalaking 46 frames? Kasi bawat frame ay isang hininga… hindi shot para sa likes… shot para sa pagtitiis.
Ang beauty? Nasa ‘absence’—sa lugar na wala kang makikita… pero naririto mo pa rin.
Sabi ni Sun Mengyao: ‘Hindi ka nagsisilbi… ikaw ay naging bahagi ng kahapon.’
Sino dito ang nag-iisip nang mas malalim? Sabihin mo sa comments… ano ba talaga ang ‘lace’ na pinagkakaisahan mo?
व्यक्तिगत परिचय
Ako ay isang taga-Manila, isang mananayaw ng liwan at dilim. Sa bawat litrato ng liwan, may kwento na hindi sinasabing tama — kung paano ang isang babae ay nagsisigla sa kanyang sarili, nang walang nakikita. Ako'y sumusulat sa mga mata na hindi napapansin, sa mga hika na hindi pinag-uusapan. Ang aking larawan ay hindi lang imahe — ito'y puso. Marami akong natutunan mula sa mga taong nagdadaloy sa kahoy. Kung may panahon ka, sana makakita mo ang iyong sariling pagkakaibigan — hindi bilang modelo, kundi bilang tao.