Ang Red Bikini ay Nag-iiwan ng Mensahe

Sabi nila ‘baka magulo’, pero si Angelica? Parang nagsalita na yung kanyang bikini.

Confident o Just Plain Daring?

Akala mo ba pang-silip lang? Hindi! Ito’y art—kung saan ang skin at light ay nag-uusap tulad ng mga bestie sa coffee date.

Technical na Tawa?

Ginamit niya ang shadow para maging depth—parang sinabi niya: ‘Hindi ako flat, eh!’

Sino Ba Talaga ang Nakakapanood?

Hindi ako nagmamaliw—kung ikaw ay nakatira sa isang apartment na may panoramic view at nag-iisip kung bakit ka pa gugulat sa sarili mo…

Ano nga ba ang masarap sayo? Ang pagkakataon o ang pagiging ‘seen’?

Comment section: Sino sa inyo ang unang sumagot na ‘I’m ready’?

Sana all naman na model? Oo naman… pero ‘silence’ ang pinakita! 😅 Saan ba nangyari ‘yung moment na hindi ka lang nagpapic—kundi nag-iisip? Tapos may qipao na kumakanta sa hangin! Ang mom ko’y nagwewe ng kites sa Suzhou… tapos pumunta sa Paris para mag-photo ng ‘honey on cold porcelain’—pero ayaw ng sugar! Hindi ito erotica… ito ay elegy na may camera! Nakikita mo ba ‘yung sarili mong shadow sa gitna ng liwan? Kung oo—comment mo: ‘Nandito ako.’ Kung hindi—bale-wala ka pa rin.

Nakita mo ba siya? O kaya naman… sila ay nag-iisip lang habang binubus ang kanyang mga damit na denim? Hindi ‘photo for likes’ — ‘silence for soul’ pala! Ang tao’y di nakikita… pero naririto ang bawat hininga niya sa dilim ng gabi. Hindi siya model — siya’y narrative. Ang liwan ay hindi dekorasyon… ito’y memory. At yung ‘stillness’? ‘Legacy’ na may kandila sa likod! Saan ka nagsisimba sa ganitong tanawin? Comment section: Sino sa inyo ang nakikita nang walang lens?