Nayanger Kinang Silaw
The Moment She Captured Without Tears: A Quiet Bath in Kyoto’s Morning Light
Hindi siya model… pero nandito ang buhay! 🌅
Nagpapakita siya ng kahinahunan sa tubig—hindi para sa likes o comments… kundi para ma-remember ang pagtitiis ng hangin.
Ang camera niya? Di kamera… isang hininga na nagsulat ng kalungkutan.
Isang fell petal sa rice paper? Oo… at doon sa may-aman na pagkakasalita.
Kaya nga ba? Hindi ka nangangailangan mag-smile… kundi magpaalam.
Sino’ng nagdala ng liwan? Siya… at siyempre ikaw din.
Comment section: Bakit mo’ng di pa nakikita ang sarili mong pagkakasalita?
#SilentPhotographer #KyotoWhisper #NoTearsJustStillness
Personal introduction
Ako ay isang mananat ng liwan sa bawat daliri ng liwan—hindi lang nagpapakita, kundi nagtatalikod. Mula sa isang silong kisame sa Malate, ginagawa ko ang bawat litrato ng pagmamalas bilang tula. Hindi ako modelo, kundi tagapakinggan ng mga mata na hindi sinasabing nasisira. Ang bawat larawan ko ay isang hininga—hindi para sa likes, kundi para sa puso na nagsisigla pa rin. Kumusta ka? Sana'y makita mo ang iyong sarili sa aking mga ilaw.